Çağır beni,çağırda büyüsün içimde biriktirdiğim bütün yalnızlıklarım!
Adım adım büyür yalnızlık,yürüdükçe devasallaşır kimsesizlik!

Dur!Ne olur Sende gitme!

Yalnızlığın üzerime yüklediği bu sessizlik artık beni boğuyor

Burdayım baksana karanlığın tam ortasında.

N'olur artık gitme.Sana çok ihtiyacım var.

Kurtulmak istiyorum ama koşamıyorum.Çaresizlik öyle bir bulaşmışki bu sokoklara takılıp düşüyorum.

Off..bu kadar mı zor sen,bu kadar mı zor sensizlik!!Canım o kadar çok acıyorki..Artık bağırmak istiyorum sesimin yettiğince.

Bağıra bağıra ağlamak ve haykırmak istiyorum ''Anla artık anla!! seni seviyorum'' diye

Ama olmuyor işte

Ve yine o şarkı başlıyor bir uğultuı misali;

''gitme nolur gitme itirazlar elimde değil

yalnızım yalnızız yalnızlıklar elimde değil

düşerken son birkez yalana benimsin benim

yalansan yalanı severim elimde değil..''

Biliyormusun......

''Seyirci kaldıysam bu yürek yangınlarına..Her yıla bir nefes tutar oldum..

Arta kalan küllerden..Kurşuni sevdalara bir adım var...

Lakin..

Yüreğime adım geçmiyor..

Ömür defterimden hüzün yapraklarını yırttım..

Ama...

Yüreğine adı'mı astım...''